Wakacje

Wakacje na Łotwie

Burzliwa historia Łotwy znajduje odzwierciedlenie w jej zwyczajach i świętach. Położenie nad morzem, pomiędzy Wschodem a Zachodem, zawsze czyniło ten kraj interesującym dla obu stron. W średniowieczu dostała się w ręce niemieckich krzyżowców. Później należał najpierw do Carskiego Imperium Rosyjskiego, a następnie do Związku Radzieckiego.

Łotewskie poczucie narodowe utrwaliło się mimo wielu wpływów i w niemałym stopniu zasila muzykę. Pokojowa tzw. “Śpiewająca rewolucja” trzech krajów bałtyckich doprowadziła do oderwania się od reżimu radzieckiego i uzyskania niepodległości w 1990 roku. Muzyka ludowa i śpiew są integralną częścią życia codziennego na Łotwie, czego goście mogą doświadczyć podczas świąt patriotycznych, jak również podczas wielu tradycyjnych uroczystości imieninowych.

Przegląd

Nowy Rok – 1 stycznia

Wielki Piątek – dwa dni przed Niedzielą Wielkanocną

Niedziela Wielkanocna – niedziela po pierwszej wiosennej pełni księżyca

Poniedziałek Wielkanocny – jeden dzień po Niedzieli Wielkanocnej

Święto Pracy – w dniu 1 maja

Święto Niepodległości – 4 maja

Świętojańska (“Līgo”) – 23 czerwca

Dzień św. Jana (“Jāni”) – 24 czerwca

Święto Narodowe/Dzień Niepodległości 1991 – 18 listopada.

Boże Narodzenie – 25 grudnia

Boże Narodzenie Dzień 2 – 26 grudnia

Rzeczy, które warto wiedzieć o wybranych wakacjach

Wielkanoc

Łotewska Wielkanoc, obchodzona od wielu wieków, jest zachwycającym połączeniem zwyczajów pogańskich i chrześcijańskich. Już w czasach przedchrześcijańskich 21 marca, w dniu przesilenia wiosennego, radośnie witano budzącą się do życia przyrodę – kiedy po raz pierwszy dzień jest dłuższy od nocy.

Według starej łotewskiej tradycji, twarz należy obmywać w strumieniu płynącym na wschód. Zgodnie z tradycją przynosi to zdrowie i urodę.

Wielkanocna huśtawka” ma pomóc przetrwać lato bez zbyt wielu ukąszeń komarów, ponieważ letnia plaga komarów jest problemem na Łotwie. Jeśli w porę spalisz huśtawkę, aby nie została wykorzystana przez wielkanocne czarownice, to szczególnie dobrze rozwija się bydło i uprawy… Jeśli chłopcy żartobliwie popychają dziewczynki, to zgodnie ze starym zwyczajem nagradzani są skarpetami, ciastkami lub jajkami.

Līgo i Jāni – Świętojańska i Świętojańska.

Są to najszczęśliwsze i najbardziej radosne godziny w roku, kiedy w noc przesilenia letniego, z 23 na 24 czerwca, cała Łotwa wyrusza na obchody najdłuższego dnia. Tradycyjnie wszyscy, którzy zdołają, wyjeżdżają z miasta i spędzają noc w lesie lub nad jeziorem. Specjalne piwo jęczmienne zapewnia odpowiednią atmosferę, a przed nocnym rozpaleniem ogniska ludzie wzmacniają się serem świętojańskim z kminkiem i innymi przekąskami. Ponieważ jest to czas “Białych Nocy”, nie zapada jeszcze zmrok, a noc świętuje się tańcami i śpiewem. Wcześniej zrywano dzikie kwiaty, ścinano gałęzie i wiązano wieńce z liści dębu i kwiatów, dekorowano zwierzęta i domy.

Kto nie chce narazić się na jakiekolwiek nieszczęście w nadchodzącym roku, nie może kłaść się spać przed wschodem słońca. Turyści, którzy mieli okazję świętować łotewską noc świętojańską, nie zapomną jej szybko.

Dzień narodowy

18 listopada 1918 r. w Rydze, w miejscu, gdzie obecnie znajduje się Teatr Narodowy, proklamowano niepodległą Republikę Łotewską. Po rewolucji październikowej i pierwszej wojnie światowej inteligencja polityczna miała szansę zrealizować marzenie o niepodległym państwie. Trwała ona do 17 czerwca 1940 r., po czym Łotwa została zajęta przez Armię Czerwoną i przyłączona do Związku Radzieckiego.

Potem musiało minąć ponad 50 lat, aby w 1991 roku kraj odzyskał niepodległość.