Verschillen in mentaliteit

Verschillen in mentaliteit tussen Roemenen en Duitsers

Roemenië is een populaire vakantiebestemming. Als u niet op een strand wilt genieten, maar toch iets van het land wilt zien, kunt u het zeker proberen met een huurauto. Vooral in de vakantiegebieden en ook in de hoofdstad Boekarest moet het geen probleem zijn een autoverhuurder te vinden. De grote maatschappijen hebben filialen en de voertuigen kunnen al vanuit Duitsland worden geboekt. Er zij op gewezen dat bestuurders ten minste 21 jaar oud moeten zijn. Bestuurders die nog geen 25 zijn, moeten vaak een extra zogenaamde jonge bestuurderstaks betalen. Wie ouder is dan 70, mag geen huurauto besturen. Het wegverkeer is zeker niet zoals in Duitsland, maar het is ook niet zo chaotisch als in andere landen. Vooral de mentaliteit van de Roemenen heeft geen invloed op het wegverkeer zoals in sommige “warmbloedige” landen die hier niet worden genoemd. Het wegennet op het platteland is echter niet zo goed ontwikkeld als sommige reizigers zouden verwachten. Het is belangrijk dit in gedachten te houden.

Roemenen houden van traditie. Ze beschrijven zichzelf als vriendelijk, aanhankelijk en spraakzaam. Zij houden van andere mensen en dus ook van reizigers, want toerisme is natuurlijk een belangrijke bron van inkomsten voor hen. West-Europeanen en vooral Duitsers beschouwen hen als zelfverzekerd, intelligent, bekwaam, streng en gedisciplineerd. Zij menen dat zij moderner zijn dan zij zijn, maar bekritiseren anderzijds hun stijfheid. Het is inderdaad zo dat Roemenen voortdurend handen willen schudden met andere mensen. Dit is een eigenaardigheid die reizigers kan schokken, of op zijn minst irriteren. Het is natuurlijk maar een klein verschil in gedrag. Het gebaar is tenslotte vriendelijk bedoeld. Er lijkt trouwens een kloof te bestaan tussen wat toeristen in Roemenië willen zien en wat de Roemenen zelf als waardevol beschouwen. Althans, dit verschijnsel is in Roemenië zelf aan de orde. Misschien is trots een reden. Gevraagd in een enquête naar de zwakke punten die het imago van het land hebben aangetast, noemden de Roemenen zelf corruptie als hun grootste probleem, gevolgd door de economische situatie en de infrastructuur. Omdat ze trots zijn, doen de Roemenen er alles aan om het hun gasten naar de zin te maken. Ze zijn behulpzaam. En ze willen laten zien wat ze denken dat indruk zal maken op de gasten. En dat is eerder niet de hoofdstad Boekarest en dat is eerder niet het regeringspaleis dat overschaduwd wordt door een duister verleden, om maar twee voorbeelden te noemen.

Vanuit cultureel oogpunt zien de Roemenen zichzelf minder verwant met volkeren als de naburige Bulgaren dan met de Midden-Europeanen. Zij zien zichzelf als gastvrij, warm en aanhankelijk. Anderzijds vinden zij bijvoorbeeld Duitsers nogal koud, minder hartelijk en minder gastvrij. Tenminste, dat is hoe het uit de enquêtes is gebleken. Het begrip gastvrijheid is de Roemenen al lang met de paplepel ingegoten, samen met het idee dat Roemenen van oudsher hard werken. Zij geloven dit ook van de Duitsers en voelen om die reden verwantschap met hen.